Destard - Daegon Lejyonu’nun Kaydı
-
Caldris, Daegon Lejyonu Yazmanı;
"Her hikâyede bir gerçek saklıdır. Ama Destard’daki her gerçek, bir lanetin gölgesinde büyür."
Bir zamanlar "Dragon Inn" olarak bilinen bu dağ geçidinin içi, ateşin ve ejderha soluklarının yankılandığı karanlık bir vadiden ibaretti. Orası, ticaret yollarının üzerinde duran, ejderhaların kutsal mekânıydı. Ama şimdi… şimdi adını bile anmaya cesaret edemeyenlerin diyarı oldu. Çünkü orası artık Daegon Lejyonu’nun kalesi.
Ben Caldris. Bu satırları, lanetin gölgesinde yazıyorum. Çünkü her lejyonun bir kronikçiye ihtiyacı vardır, hatta Talornia’nın bile…
Zamanında herkes Talornia’yı sadece bir büyücü sanırdı. Ama gerçek çok daha derin. O bir ejderha değil… Ejderha olmuş biriydi. Söylenenlere göre bu kader, kız kardeşi Inopia’nın ölümüyle başladı. Blackthorn – evet, eski krallığın sadık büyücüsü – büyük bir ritüel için Inopia’yı kurban etti. Sebep mi? Sözde krallık için... ama Talornia’nın gözünde bu, nefreti büyütmeye yetecek tek şeydi.
Olaylar zinciri burada başlamış değil elbet. Talornia, insan formuna bürünerek Lord British’in sarayına sızdı. Güzelliğiyle ve zarafetiyle, krallığın en güçlü adamını – zaaflarıyla ünlü British’i – etkisi altına aldı. Aşkla sarhoş olan bir kral, düşmanına saray kapılarını açar. Ve işte o kapıdan içeri giren Talornia, yıllar sürecek bir iç savaşın kıvılcımını çaktı. Ama asıl hedefi belliydi: Blackthorn’u yok etmek.
Ancak Blackthorn öyle kolayca düşecek biri değildi. Kurallara bağlı, bilgelikte usta, savaştan çok dengeyi arayan bir büyücüydü. Talornia onu güçle yenemedi. Bunun üzerine plan değişti: Blackthorn'u krallığın gözünden düşürüp, halkı ona karşı kışkırtmak… Ve bunu başardı da. British’in kulağına fısıldanan yalanlar, ihanet tohumları ekti. Sonuç: Blackthorn sürgün edildi. Krallık, üçe bölündü. Savaş, kaçınılmaz oldu.
Talornia ise kendisini Destard’a kapattı. Kız kardeşinin mezarına en yakın yere… İlk başta sıradan bir güç üssü gibiydi. Ancak Talornia, büyüyü bir lanete çevirdi. Wyrmguard’ı – zindanın kadim koruyucusunu – yerinden etmek için bir ritüel başlattı. Ancak büyü ters tepti. Talornia bir Ancient Wyrm’a dönüştü. Ruhunu kaybetti ama hatıraları kaldı. Ve lanet… kaleyi ebediyen sardı.
Şimdi o, yalnızca belirli zamanlarda eski hâline dönebiliyor. Bu dönüşleri bizler – Daegon Lejyonu’nun hizmetkârları – takvimlere kazıyoruz. Çünkü o anlarda Talornia konuşur. Emreder. Yazar. Planlar kurar. Ve sonra tekrar ejder formuna geçip sisin içinde kaybolur. Onun adına biz kaleyi yönetiyoruz. Onun adına Sosaria’nın derinlerine ulaşacak yollar kazıyoruz.
Ben Caldris. Kalemin savaş kadar güçlü olduğuna inanırım. Ama bu kalem, kanla yazılmıştır. Talornia’nın öfkesiyle, Inopia’nın lanetiyle ve Blackthorn’un yalnızlığıyla…
Eğer bir gün Destard’a yolun düşerse… arkana bakmadan kaç!.
